فایلها و مقالات دانشجویی

مهندسی بافت حیطه ای چند رشته ای از اصول و کاربرد روش های مهندسی و علوم زیستی، به منظور شناخت بنیادی رابطه بین ساختار عملکرد در بافت های طبیعی و بیمار است. این حیطه ترکیبی از سلول ها، مهندسی، مواد و فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی مناسب است آن حفظ حالت پایدار بافت یا بهتر کردن عملکرد بافت هدف یا جایگزین کردن عملکرد زیستی بافت است.

روش های ساخت داربست مهندسی بافت

روش خود تجمعی (self-assembly method)

در این روش از ذراتی استفاده می شود که تمامی آن ها از لحاظ ویژگی های شیمیایی مشابه اند. برای این روش نانو ذرات کاندیدای مناسبی است. در مهندسی معکوس و با حرکت از جزء به کل، شاهد کنار هم قرار گرفتن این ذرات هستیم. با این تجمع، ساختارهای متخلخل به دست می آید.

اتصال رشته ای (fiber bonding)

فروشویی ذره ای و قالب گیری حلال solvent casting & particulate leaching (scpl)

گازکف (gas foaming)

امولسیون یخ خشک (emulsification freeze- drying)

روش حرارتی ناشی از جدا سازی فاز

الکتروریسی (Electrospinning)

ساخت داربست بر اساس تکنولوژی SFF (solid freeform fabrication)

نتیجه گیری:

پلیمرهای فعال، تخریب پذیر و سازگار با بدن طی این چند دهه به شدت مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت تا منجر به ساخت انواع داربست های مهندسی بافت شد. جنس و روش ساخت این داربست ها بسته به هدف مورد نظر متفاوت است. داربست ها می تواند برای تکثیر و تمایز سلول ها، بررسی مورفولوژی سلول ها، به منظور شبیه سازی حالت in vivo یا به عنوان کاشت های زیستی برای ترمیم بافت های بدن به کار رود.